متن پیش رو به بررسی نورپردازی خودرو به همراه یک مدل با نور تلفیقی میپردازد ودر آن تلاش میشود تا حد امکان از به لوازم و تجهیزات ضروری و تکنیکهای استفاده شده اشاره شود.
به طور کلی میتوان گفت ایستون چانگ، عکاس مطرح خودرو، در استفاده از نور تلفیقی استاد است. نورهای تلفیق شده در این تصاویر شامل نور روز، نور فلاش و البته نور چراغ خودرو است. البته چانگ گاهی در تصاویرش از پنج یا شش نور متفاوت بهره میبرد که در این حالت، دیگر قابلیت تیتیال چندان کارآمد نیست.
همانگونه که در تصویر زیر مشخص است و البته از نور ابرها در تصاویر بعدی نیز بر میآید، عکاسی در نور روز صورت گرفته و عکاس برای کنترل همزمان نور فلاش و نور روز به قابلیت همزمانی سریع نیاز دارد تا بتواند از تمامی امکانات دوربین خود بهره ببرد. این امکان تنها در صورتی به وجود میآید که کاربر همزمان از فلاش و رادیوتریگری استفاده کند که از این قابلیت پشتیبانی کنند. اغلب فلاشها و رادیوتریگرهای اینچنینی تنها از دوربینهای نیکون و کانن (و بعضا سونی) پشتیبانی میکنند و این قابلیت برای دوربینهایی مانند فوجی یا پنتاکس در دسترس نیست. چانگ برای استفاده از این امکان کاربردی از دوربین canon 5D R به همراه فلاش تریگر Phottix Odin و فلاش استودیویی سازگار با باتری Phottix Indra500TTL بهره برده است.
نکتهی دوم در مورد شکلدهندهی مورد استفادهی چانگ است که همزمان نوری نرم و در عینحال کنترل شده را به وجود میآورد. این شکل از نور میتواند با استفاده از سافتباکس یا اکتاباکسهای نسبتا عمیق به دست آید. همچنین میتوانید برای کنترل بیشتر پخششدگی نور از گریدهای پارچهای که به همراه این شکلدهندهها عرضه میشود،بهره ببرید. چانگ به دلیل استفاده از مدل در اغلب تصاویرش، اکتاباکس را به سافت باکس ترجیح میدهد و از اکتاباکس نسبتا عمیق به قطر حدودی 120 سانتیمتر استفاده میکند.