هسل‌بلاد در گذشته بارها لنزها و دوربین‌های خوبی ساخته است، پایگاه مشتری خوب، سابقه‌ای چشمگیر و برندی محتشم دارد. اما در بخش دیجیتال عکاسی (بک‌ها) شاید نتوانسته به اندازه فیز وان تر و فرز باشد. به نظر این نگارنده بک‌های فیز وان به علت استحکام مثال‌زدنی، سازگاری مطلوب و پیشرو بودن، پرچم‌دار صحنهء عکاسی مدیم فرمت دیجیتال هستند. فیز وان با خرید شرکت‌هایی چون لیف و مامیا در سال‌های اخیر، موقعیت‌اش را بیش‌از پیش مستحکم کرده و سعی دارد یک سیستم کامل و شایسته تحویل عکاس‌های حرفه‌ای دهد: دوربین + لنز‌های مرغوب + بک‌های پیشرو. رقابت این‌ها البته همیشه به نفع کاربران و استفاده‌کننده‌هاست.
امروز که خواندم دوربین لونار هسل‌بلاد معرفی شده، کمی متعجب شدم. متوجه نشدم که این دوربین شش‌هزار و پانصد دلاری قصد فتح کدام بخش از بازار را دارد؟ آیا صرفا یک حرکت نمایشی و تبلیغاتی است؟ آیا هسل‌بلاد قصد دارد مشتری‌های جدیدی جلب کند؟ طراحی عجیب و نه چندان پختهء آن چه پیامی در خود دارد؟ مشتری از انواع انتخاب‌های متعددی که با این قیمت می‌تواند بکند، چرا لونار را انتخاب کند؟
لونار یکی از محصولات برنامه‌ای است که هسل‌بلاد و سونی برای همکاری مشترک ریخته‌اند. بخش دیگری از این برنامه به عرضه یک اس‌ال‌آر بر می‌گردد. سونی هیچ‌گاه نتوانسته در بازار اس‌ال‌آر آن‌چنان موفق باشد. هسل‌بلاد هم ظاهرا از رقابت با فیزوان خسته شده و قصد دارد نان اسم‌اش را در بازارهای دیگری بخورد. من که در این همکاری مشترک آیندهء آن‌چنان درخشانی نمی‌بینم.
[…] با سابقه و آبروی هسل‌بلاد، دنبال پروژهء مضحکی مثل لونار افتاده […]