مدتی است که نورپردازی آتلیه‌ای با نورهای پیوسته یا اصطلاحاً نورهای سینمایی با استقبال زیادی مواجه شده‌اند. این نورها برخلاف نورهای فلاش یا Strobeها، می‌توانند به طور پیوسته روشن بمانند؛ به همین دلیل دیگر مانند فلاش‌ها که تنها در کسری از ثانیه تابیده می‌شوند، معطل زمان شارژ مجدد نمی‌شوند و همچنین نورسنجی دوربین را محدود نمی‌کنند.
این نورها برای کسانی که به تازگی در حال شروع به کار با نورپردازی‌های آتلیه‌ای هستند فواید زیادی دارند. زیرا وقتی با نورهای فلاش کار می‌کنید، یکی از چالش‌برانگیز‌ترین بخش‌های کار، حدس زدن درباره جهت و شدت نور در حال تابش است. اینکه چقدر نور لازم دارید، آیا سایه‌ها ملایم یا تیز هستند، جهت تابش نورها باید دقیقه چگونه باشد، نورهای مختلف در کنار هم چه ترکیبی را ایجاد می‌کنند، و …بخشی از سخت‌ترین آموزش‌ها در هنگام یادگیری کار با فلاش‌های آتلیه‌ای هستند.
نورهای پیوسته به شما کمک می‌کنند که با تغییر شدت و جهت هر نور تأثیر یک نور را به‌صورت زنده ببینید. به‌عنوان مثال می‌توانید سریعاً ببینید که با تغییر جهت نور، سایه‌ها به چه شکلی روی چهره یک شخص تشکیل می‌شود و به این ترتیب دستیابی به اصول نورپردازی کلاسیک مانند نورهای رامبراند یا پروانه‌ای بسیار ساده‌تر از نوردهی با فلاش‌ها خواهد بود. همچنین برای عکس‌برداری از محصولات در عکاسی تبلیغاتی نیز استفاده از این نورها به شما کمک می‌کند تا میزان بازتاب و شدت انعکاس‌های روی محصولات را به راحتی مشاهده کرده و آن‌ها را تغییر دهید.
البته به‌عنوان یک عکاس پرتره به‌هیچ‌وجه استفاده از فلاش‌های آتلیه‌ای را رد نمی‌کنم، اما چیزی که می‌توان با اطمینان گفت این است که برای عکاسان تازه‌کار، استفاده از نورهای پیوسته سینمایی، روند یادگیری کار با نورها را سریع‌تر می‌کند و دیگر نیازی نیست که پس از گرفتن هر عکس، تأثیر هر تغییر را روی نمایشگر دوربین نگاه کنند.
این روز‌ها نورهای پیوسته با قیمت و تنوع زیادی در بازار عرضه می‌شوند و می‌توان با هزینه‌ای ناچیز، انواع تجهیزات شکل‌دهنده نور را نیز برای آن‌ها تهیه کرد. البته مانند فلاش‌های آتلیه‌ای، برای نورهای پیوسته نیز انواع تجهیزات جانبی مانند سافت‌باکس‌ها، چتر‌ها، اسنوت و غیره در دسترس هستند.
نکته مهمی که درباره نورهای پیوسته وجود دارد این است که در هنگام استفاده از آن‌ها دیگر محدود به سرعت سینک فلاش در دوربین‌های دیجیتال نیستید و می‌توانید از سرعت‌های خیلی بالاتر از سرعت سینک مانند 1/1000 ثانیه و بیشتر (که برای جلوگیری از محوشدگی در برخی از پروژه‌های عکاسی تبلیغاتی اهمیت زیادی دارد) استفاده کرد.
عکاسی پرتره با نورهای LED
یکی از انتخاب‌های خوب برای شروع، استفاده از نورهای LED نه چندان گران‌قیمت است. دقت داشته باشید که اگرچه برخی از نورهای LED دارای تجهیزات شکل‌دهنده نور مانند دیفیوزر طلقی (برای نرم کردن نور) یا شیدر سرخود هستند، اما احتمالاً باید برای نگهداری آن‌ها سه‌پایه‌های مخصوص نورهای آتلیه‌ای که جداگانه به فروش می‌رسند را تهیه کنید. برای شروع به عکاسی پرتره با نورهای LED باید ابتدا آداپتور برق این نورها را به برق شهری متصل کرده و آن‌ها را در نزدیکی سوژه قرار دهید. لازم نیست نگران گرمای این نورها باشید، شدت گرمای این نورها بسیار کمتر از چیزی است که بتواند از فاصله یکی دو متری سوژه را آزار دهد. بهتر است برای عکاسی پرتره از دیفیوزر روی LED برای ایجاد سایه‌های نرم استفاده کنید.
همان‌طور که گفته شد، یکی از مزایای استفاده از استفاده از نورهای پیوسته این است که شدت نور در هنگام گرفتن عکس تغییری نمی‌کند، بنابراین می‌توانید با اطمینان از سیستم نورسنجی دوربین‌تان استفاده کنید. در هنگام استفاده از فلاش‌های آتلیه‌ای، شدت نور در لحظه گرفتن عکس نسبت به آنچه که پیش از گرفتن عکس توسط نور مدلینگ تابیده می‌شود تغییر بسیار زیادی می‌کند و این مسئله باعث بلااستفاده شدن نورسنج دوربین می‌شود. اغلب عکاسان در چنین حالتی از نورسنج‌های حرفه‌ای استفاده می‌کنند که می‌توانند سرعت و دیافراگم مناسب برای استفاده از فلاش‌های آتلیه‌ای را به شما نشان دهند. اما در هنگام استفاده از نورهای LED، شدت نور روی سوژه در لحظه گرفتن عکس، همان چیزی خواهد بود که نورسنج دوربین می‌تواند چند لحظه پیش از ثبت عکس به شما نشان دهد. بنابراین می‌توانید با قرار دادن دوربین روی وضعیت‌های نورسنجی خودکار مانند P، A یا S (در دوربین‌های کانن معادل P، Av و Tv) برای انتخاب سرعت و دیافراگم مناسب، از نورسنج خود دوربین کمک بگیرید.
می‌توانید در همان ابتدا حساسیت دوربین را روی 100 و وضعیت عکس‌برداری را روی P قرار دهید و یک عکس بگیرید. با بررسی اطلاعات عکس، می‌توانید سرعت و دیافراگم مناسب برای این مقدار نور را از روی عکسی که دوربین روی حالت خودکار P گرفته است به دست آورید. به‌عنوان مثال دوربین این عکس را با مشخصات سرعت 1/100 ثانیه و دیافراگم f/8 گرفته است. برای دستیابی به عمق میدان کمتر، می‌توانید دیافراگم لنز‌تان را تا جای ممکن باز کنید. ابتدا دوربین را روی حالت M یا دستی قرار دهید و به هر مقداری که دیافراگم لنز را باز می‌کنید، می‌بایست با بالا بردن سرعت شاتر دوربین، شدت نور اضافی را کنترل کنید. به‌عنوان مثال اگر دیافراگم لنز را روی f/2.8 قرار دادید، می‌بایست سرعت شاتر دوربین را نیز به اندازه سه استاپ (فاصله بین f/8 تا f/2.8) سریع‌تر کنید. یعنی سرعت می‌بایست تقریباً روی 1/1000 ثانیه قرار گیرد.
دقت داشته باشید که استفاده از چنین سرعتی در هنگام عکاسی با فلاش‌های استودیویی معمولی غیرممکن است. منظور من از فلاش‌های معمولی، فلاش‌های ارزان‌قیمتی هستند که دارای قابلیت عکس‌برداری با سرعت سینک بالا یا HighSpeed Sync را ندارند.
استفاده از رفلکتور‌ها در کنار نورهای پیوسته بسیار ساده و کاربردی است، از آنجا که می‌توانید تأثیر فاصله و شدت بازتاب نور از این تجهیزات را به‌صورت زنده مشاهده کنید، می‌توانید با استفاده از آن‌ها، به‌عنوان نور پرکننده، سایه‌های تیز نور اصلی را ملایم‌تر کنید.
برای زیباتر شدن کار می‌توانید از نورهای پیوسته دیگر همراه با طلق‌های رنگی برای نوردهی به زمینه یا ایجاد نورهای موضعی روی سوژه استفاده کنید. نورهای پیوسته LED اغلب دارای کلوین ثابت و نزدیک به کلوین نور خورشید هستند. اما استفاده از نورهای موضعی رنگی، می‌تواند سیستم تراز سفیدی خودکار (White Balance) دوربین را به اشتباه بیندازد. در چنین حالتی می‌توانید علاوه بر انتخاب کلوین دستی یا گزینه Kelvin در تنظیمات تراز سفیدی دوربین‌تان، از سیستم ذخیره‌سازی فایل RAW نیز استفاده کنید تا بعداً بتوانید در هنگام ویرایش عکس در کامپیوتر، با خیال راحت‌تر رنگ‌های تصویر را تصحیح نمایید.
ما در وبلاگ پیکسل سعی می‌کنیم با مقالات و کارهای آموزشی مختلف، به شما کمک کنیم تا از تجهیزاتتان بهترین استفاده را داشته باشید. با ما همراه باشید.
ممنون از این مطلب مفیدتون
سلام وقت بخیر …ببخشید چطور میشه تو اتلیه جوری عکس گرفت که نور ریسه های نور محو نشه؟ کامل مشخص باشه؟