دوربینم را تازه خریدم، چه کارهایی باید انجام دهم؟

0 4,173

با خرید دوربین ، می‌توان خیلی راحت مموری کارت یا فیلم را و باتری درون دوربین قرار داد و شروع به عکاسی کرد؛ اما مواردی هستند که قبل از عکاسی با دوربین بهتر است آن‌ها را در نظر گرفت تا به صورت حرفه‌ای و ایمن‌تری دوربین را با خود به همراه داشت و با آن عکاسی کرد. در این مطلب سعی شده است به مواردی اشاره شود که بعد از خرید دوربین بهتر است به آن‌ها توجه شود. هر چند که بعضی از این موارد ممکن است بدیهی به نظر برسد ولی خیلی از اوقات ممکن است به آن‌ها توجه نشود و بعداً مشکل ساز شود.

۱. باتری خود را شارژ کنید:

معمولاً باطری‌های لیتیومی که به همراه دوربین‌ها عرضه می‌شوند به صورت کامل شارژ نشده‌اند؛ بنابراین باید باتری را درون شارژر قرار داد تا در عرض دو، سه ساعت شارژ شود.

۱-۱. استفاده از باتری گریپ:

بیشتر باتری گریپ‌ها دارای دو نوع خشاب برای باتری هستند. یکی برای باتری خود دوربین و دیگری برای استفاده از باتر‌ی‌های قلمی. به‌این‌ترتیب حتی درصورتی‌که باتری اصلی دوربین را همراهتان ندارید یا شارژش تمام شده است نیز می‌توانید به عکاسی ادامه دهید. البته توصیه نمی‌شود به‌صورت مداوم از باتری‌های قلمی استفاده کنید، ولی راهکار اضطراری کارآمدی هستند.

 

۲. یک کارت حافظه مناسب تهیه کنید:

دوربین‌های دیجیتال عکس‌ها را بر روی کارت‌های حافظه مختلف ذخیره می‌کنند و متأسفانه اغلب، این کارت‌ها در کنار دوربین در نظر گرفته نمی‌شوند و باید به صورت جداگانه تهیه شوند. کارت‌های حافظه برای دوربین‌های دیجیتال دو نوع رایج CF و SD در بازار با سرعت ذخیره‌سازی و خوانش اطلاعات و ظرفیت مختلف موجود است. زمانی وجود داشت که بیشتر دوربین‌های حرفه‌ای که نیاز به سرعت بالا در نوشتن و خواندن اطلاعات داشتند تنها از کارت‌های CF یاCompact Flash  استفاده می‌کردند، ولی این موضوع با ارائه‌ی کلاس UHS از کارت‌های حافظه‌ی SD تغییر کرد و این نوع کارت‌ها نیز قادر بودند به سرعت‌هایی مانند 95 مگابایت بر ثانیه دست پیدا کنند.

حروف UHS مخفف Ultra High Speed هستند و در واقع تعیین‌کننده‌ی نوع استاندارد برای خواندن و نوشتن اطلاعات بر روی کارت‌های SD به شمار می‌رود. کارت‌هایی که از استاندارد UHS-I استفاده می‌کنند می‌توانند در تئوری به حداکثر سرعت 104 مگابایت بر ثانیه دست پیدا کنند.

با عرضه‌ی کارت حافظه‌ی UHS-II به کارت‌های SD یک ردیف اتصال دیگر نیز افزوده شد. به این ترتیب نه‌تنها خود کارت‌ها سریع‌تر شدند، بلکه تعداد دروازه‌های انتقال اطلاعات نیز افزایش یافت. به این ترتیب کارت‌هایی که از این استاندارد استفاده می‌کنند می‌توانند به سرعت‌های خواندن و نوشتنی خارق‌العاده دست پیدا کنند.

در تئوری این نوع از کارت‌های حافظه‌ی SD قادر هستند به سرعت 312 مگابایت بر ثانیه نیز دست پیدا کنند. به طور مثال کارت‌ حافظه‌ی UHS-II از کمپانی Sandisk که ما تست کردیم سرعتی معادل 280 مگابایت بر ثانیه دارد و به‌راحتی به طور متوسط با سرعت 240 مگابایت بر ثانیه فایل‌ها را جابجا می‌کند. چنین سرعتی نه‌تنها انتقال فایل‌ها به کامپیوتر را سریع‌تر می‌کند بلکه به دلیل داشتن سرعت نوشتن بالاتر می‌تواند ویدیوهای 4K را نیز با ثبات و اطمینان بیشتری ضبط نماید.

البته استاندارد UHS-III نیز به‌تازگی برای کارت‌های حافظه‌ی SD ارائه شده است که در تئوری قادر هستند به سرعت 624 مگابایت بر ثانیه دست پیدا کنند، ولی هنوز زمان زیادی تا عرضه‌ی تجاری این‌گونه کارت‌ها باقی مانده است.

۳. دفترچه راهنمای دوربین را مطالعه کنید:

برای تسلط به کامل به دوربین نیازی نیست که به صورت کامل دفترچه راهنمای آن را مطالعه کرد و با تمرین و گذشت زمان می‌توان بر روی تنظیمات دوربین اشرافی کلی داشت. ولی برای تسلط دقیق‌تر و حرفه‌ای‌تر می‌توان از دفترچه راهنما استفاده کرد. دفترچه‌های راهنما درواقع کتاب‌های مرجعی هستند که ریزبه‌ریز تنظیمات و طریقه استفاده از حالت‌ها و دکمه‌های دوربین شما به همراه شکل در آن‌ها درج‌شده است و شما فقط در هنگامی‌که سؤالی در مورد یکی از بخش‌های دوربین داشته باشید (از طریقه روشن یا خاموش کردن دوربین گرفته تا استفاده از کم‌کاربردترین حالت‌های عکس‌برداری) به آن مراجعه خواهید کرد و در سریع‌ترین زمان به پاسخ سؤال خود خواهید رسید. ترجمه فارسی دفترچه راهنمای دوربین‌های مختلف را می‌توان از پیکسل تهیه کنید.

۴. کارت حافظه را فرمت کنید:

اگر از کارت حافظه استفاده می‌کنید که قبلاً با آن کار می‌کردید، بهتر است آن را در دوربین جدید خود قرار دهید و آن را فرمت کنید. این کار را باید به چند دلیل انجام کنید. اول اینکه خیلی از دوربین قادر نیستند تا کارت‌های حافظه‌ای را که با دوربین‌های دیگر فرمت شده‌اند بخوانند دوم اینکه با فرمت ساختار کارت توسط دوربین جد، از احتمال بروز خطا در ذخیره‌سازی عکس‌ها جلوگیری می‌شود. از طرفی نیز با فرمت کار به فضای بیشتری برای ذخیره‌سازی عکس‌ها دسترسی دارید.

 ۵. فرم‌ویر دوربین را آپدیت کنید:

احتمال این وجود دارد که وقتی دوربین خود را از جعبه بیرون می‌آورید، آخرین نرم‌افزار‌های سازنده بر روی آن به‌روزرسانی نشده باشد. با استفاده از دفترچه راهنما و اینترنت، می‌توان مطلع شد که دوربین آپدیت هست یا نه. اگر فریم ویر دوربین به‌روز نباشد می‌توان با پیروی از دستورالعمل‌ها آن را به‌روز کرد. معمولاً در نسخه‌های جدیدتر، سازنده با اصلاح و اضافه کردن چند خط کد، عملکرد دوربین را بهبود می‌بخشد و ویژگی‌های جدیدی را به آن اضافه می‌کند.

۶. ایمنی را رعایت کنید:

برخی از کاربران برای محافظت از دوربینشان فقط به استفاده بااحتیاط» بسنده می‌کنند؛ اما روش‌های ساده‌تر و مطمئن‌تری برای محافظت از دوربین‌ها وجود دارد. جدای از انواع بند‌های حرفه‌ای گردنی و شانه‌آویز که امکاناتی بیشتر از بند معمولی دوربین دارند، محافظ‌های صفحه‌نمایش و همچنین محافظ‌های سیلیکونی دوربین‌ها، می‌توانند به‌راحتی دوربین شما را در مقابل بسیاری آسیب‌های فیزیکی، قطرات باران، خط و خش و ساییدگی محافظت کنند. برخی از این محافظ‌ها نیز بسیار زیبا طراحی شده‌اند و علاوه بر محافظت، ظاهر دوربین جدیدتان را زیباتر هم می‌کنند.

۷. کیف مناسب تهیه کنید:

در صورتی که از قبل یک کیف مناسب برای دوربینتان تهیه نکرده‌اید، حتماً در کنار هزینه خرید دوربین، هزینه خرید یک کیف را نیز لحاظ کنید. اگرچه اغلب دوربین‌های دیجیتال امروزی بدنه‌ای قوی و مقاوم دارند، اما به‌هرحال باید به یاد داشته باشید که این تجهیزات، ترکیبی از ابزارهای الکترونیکی و شیشه هستند. البته داشتن یک کیف مخصوص و مناسب دوربینتان علاوه بر حفاظت از خود دوربین، امکان نگه‌داری و حفظ تجهیزات جانبی دیگر مانند لنز‌ها، باطری‌ها، شارژر، فلاش و کارت‌های حافظه را نیز فراهم می‌کند که دلیل دیگری برای خرید یک کیف مناسب است.

۸. دوربینتان را تمیز نگه دارید:

احتمالاً تجهیزات شما به طور پیوسته نیاز به تمیز کردن دارند. حتی اگر روی لنز‌ دوربینتان فیلتر‌های UV نیز نصب کنید، احتمالاً خود این فیلتر‌ها به جای عدسی لنز کثیف می‌شوند و بلافاصله روی کیفیت عکس‌هایتان تأثیر می‌گذارند. خیلی از کاربران در چنین مواقعی، با ها کردن» روی بدنه دوربین و استفاده از آستین لباس اقدام به تمیز کردن تجهیزاتشان می‌کنند! اما برای تجهیزات گران‌قیمت، فیلتر‌های حرفه‌ای، بخش‌های داخلی دوربین و حتی پاکیزگی چشمی دوربین‌ها هم ابزارهای پاکیزگی مخصوصی وجود دارد که نه تنها قدرت پاکیزگی آن‌ها بیشتر است، بلکه باعث آسیب دیدن یا سائیدگی تجهیزات نیز نمی‌شوند. بد نیست دست‌کم یک دستمال و محلول خوب برای این کار تهیه کنید تا از در آینده از هزینه‌های اضافی احتمالی در امان بمانید. تمیز نگاه داشتن لنز و فیلتر یکی از مهم‌ترین کار‌هایی است که جهت رسیدن به بهترین کیفیت ممکن در تصویر باید رعایت شود. شاید تمیز نگه داشتن لنز، امری بسیار ساده به نظر برسد ولی باید توجه داشت که اگر لنز را به صورت اصولی تمیز نکنیم، ممکن است که شاهد خسارت‌های جبران ناپذیری از جمله خراشیدگی و مات‌ شدن شیشه لنز در طولانی مدت باشیم.

۹. دوربین را با توجه به کاربرد و شرایط تنظیم کنید:

۹-۱. تنظیم دیوپتر

دیوپتر در واقع پارامتر (در این‌جا منظور پیچ دیوپتر است) مربوط به تنظیم ویزور، منظره یاب، یا چشمی دوربین DSLR است که از داخل آن می‌توانید تصویر روبرو را در آن مشاهده کنید. در دوربین‌های DSLR این بخش از دوربین، حتی زمانی که دوربین خاموش است نیز تصویر روبروی لنز را به شما نشان می‌دهد. اخیراً در بسیاری از دوربین‌های بدون آینه نیز چشمی الکترونیکی طراحی شده است که اگرچه با خاموش شدن دوربین، مانند نمایشگر دوربین غیرفعال می‌شود، اما در این دوربین‌ها نیز چشمی دوربین می‌بایست در همان ابتدا از لحاظ فوکوس دقیق بررسی و تنظیم شود.

تنظیم چشمی مستقیماً روی وضوح تصویری که از داخل آن می‌بینید تأثیر می‌گذارد. خصوصاً اگر معمولاً عینک به چشم می‌زنید یا اجزای تصویر را به‌وضوح نمی‌بینید، تنظیم چشمی دوربین بسیار ضروری است. یک روش ساده برای اینکه بفهمید چشمی دوربین دقیقه فوکوس شده است یا خیر، این است که اعداد و نقاط فوکوس داخل چشمی را با دقت نگاه کنید. نوشته‌ها و نقاط فوکوس داخل چشمی باید در شارپ‌ترین حالت ممکن باشند. برای اطمینان از فوکوس دقیق این اعداد، پیچ کوچک کنار چشمی را به آرامی بچرخانید و وضوح نوشته‌ها را بررسی کنید.

۹-۲. تنظیم کیفیت عکس

به دلایلی که همچنان بر خود من هم سؤال است، برخی از دوربین‌ها به‌صورت پیش‌فرض روی تنظیمات کیفیت عکس متوسط یا حتی کیفیت مخصوص وب تنظیم شده‌اند. ضمن اینکه بسیاری از دوربین‌ها به دلیل جلوگیری از افزایش حجم تصاویر، تنظیمات کیفیت عکس‌ها را روی حالت فایل خام یا RAW قرار نمی‌دهند. هیچ‌کس دوست ندارید با دوربین گران‌قیمتی که به‌تازگی خریده‌ است شروع به عکاسی کند و بعد عکس‌ها را روی کیفیت‌های کوچک و فشرده ببیند؛ بنابراین بهتر است بلافاصله پس از خرید یک دوربین، برای بررسی کیفیت واقعی دوربینتان آن را روی حالت RAW یا RAW+JPEG قرار دهید. نکته مهم اینکه در اغلب موارد، فایل خام دوربین‌های جدید ممکن است توسط نرم‌افزار فتوشاپ قدیمی نصب‌شده روی کامپیوترتان باز نشود؛ بنابراین اگر از پشتیبانی فایل‌های خام دوربینتان در این برنامه اطمینان ندارید، بهتر است گزینه RAW+JPEG را انتخاب کنید تا دست‌کم در ابتدای کار بتوانید فایل‌های عکس‌برداری شده را مشاهده کنید. در غیر این صورت احتمالاً مجبور به نصب و استفاده از نرم‌افزار اختصاصی‌ هستید که همراه دوربینتان ارائه‌شده است. فرمت RAW یکی از حالت‌های ذخیره‌سازی تصویر است که تمام اطلاعات ثبت‌شده توسط پیکسل‌های حسگر بدون هیچ تغییر و اصلاحی در کارت حافظه ذخیره می‌شوند. در واقع عمده تفاوت این فرمت با فرمت‌های دیگری مانند JPEG و TIFF در همین مورد است. هنگامی که یک عکس را با فرمت JPEG ذخیره می‌کنید بسیاری از اطلاعات برای رسیدن به فایلی کم‌حجم و فشرده از بین می‌روند؛ بنابراین به این علت که تصویر ثبت شده در فرمت RAW فشرده نمی‌شود، فایل ذخیره شده از کیفیت بالاتری برخوردار است. به‌علاوه به واسطه فرمت RAW بسیاری از اشتباهات هنگام عکس‌برداری مانند خطا در نوردهی و یا تنظیم نادرست سرعت شاتر و دیافراگم در مرحله ادیت قابل جبران است و اطلاعات از دست رفته را می‌توان بازیابی کرد.

۹-۳. تنظیم حالت نورسنجی:

حالت‌های مختلف نورسنجی نحوه محاسبه روشنایی را مشخص می‌کند. هر دوربین در تنظیمات خود گزینه‌های برای مشخص نمودن متد نورسنجی (Metering mode) دارد که به سنجش نوردهی نیز معروف است. یاد گرفتن کار کرد این بخش دوربین به شما کمک می کند تا حتی در شرایط نوری غیر عادی، عکس‌های بهتری بگیرید چراکه با کمک آن به آسانی نوردهی (Exposure) را کنترل می‌کنید.

۱۰. گارانتی و بیمه دوربین

اگرچه این مورد یک کار خسته‌کننده است، اما بهتر است در هنگام خرید چند دقیقه‌ای شوق استفاده از دوربین جدیدتان را کنار بگذارید و کارت گارانتی یا بیمه همراه آن را با دقت بررسی کنید. البته پیشنهاد می‌کنیم که سعی کنید از یک فروشگاه مطمئن و باسابقه خرید کنید، اما اگر به هر دلیلی از جایی نامطمئن خرید کرده‌اید، سعی کنید تک‌تک جملات، شماره سریال‌های وارد شده، زمان و شرایط گارانتی و مهر و امضای فروشگاه را بررسی کنید. ممکن است این کار برای شما یا فروشنده کمی وقت‌گیر باشد، اما از پیش آمدن اتفاقات ناخوشایند بعدی جلوگیری می‌کند.

۱۱. جعبه‌ها را نگه دارید

احتمالاً بعد از چند سال به این فکر خواهید افتاد که دوربینتان را بفروشید و تجهیزات خود را ارتقا دهید. با این تفاسیر بهتر است که جعبه دوربین را به همراه داشته باشید و دوربین خود را تمیز نگه‌دارید تا بتوان با قیمت بالاتری آن را بفروشید.

نظرات

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.